کد خبر : 15608
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۱ - ۱۳:۰۱

علی عبدی گده کهریز،؛

روزهای خوش بچگی/ زنگ ها به صدا در آمدند

روزهای خوش بچگی/ زنگ ها به صدا در آمدند
به بهانه رسیدن روزهای نخست مهرماه و شروع سال اتحصیلی دو یادداشت روزهای خوش بچگی و زنگ ها به صدا در آمدند را از علی عبدی گده کهریز بخوانیم.؛

دو یادداشت کوتاه را بخوانیم؛ روزهای خوش بچگی و زنگ ها به صدا در آمدند. اولی در خصوص ایام خاص کودکی و شروع مدرسه و خاطرات نوستالژی آن و دیگر در مورد جایگاه ورزش در مدارس کشور به قلم فعال رسانه و مطبوعات علی عبدی گده کهریز.

روزهای خوش بچگی

چند روزی است که میزبان بادهای پاییزی هستیم. بوی پاییز همیشه تداعی کننده بوی کیف و کتاب و دفتر و قلم نو بود که تا مدت ها بوی نویی شان در اتاقم می پیچید. روزهای اول مدرسه با چه وسواسی از وسایلم مراقبت می کردم. می خواستم تا آخر سال همان بو را داشته باشند. حسی زودگذر که فقط یک هفته دوام داشت. هنوز هم با پاییز به وجد می آیم و هوس نویی می کنم. دلم می خواهد باز لباس به تن کنم و در میان شادی و غوغای بچه ها خودم را گم کنم.

پا به دنیایی بچه گانه بگذارم و از آن لذت برم. بخندم، بدوم و بازی کنم، فارغ از تمام دنیای بزرگانه ای که برای خود ساخته ام. این دنیا دیگر محصور باید ها و نبایدهای ساختگی نیست. بی انتهاست، بی غل و غش، آرام و راحت و بی دغدغه، راحت می خندی، راحت می گریی و راحت تر همه را فراموش می کنی.

روزهای خوش بچگی/ زنگ ها به صدا در آمدند

ای کاش می شد ما آدم بزرگ ها هنوز هم مثل آن دوران زندگی می کردیم و خود را از این دنیای مادی و پر مشغله رها می ساختیم. خیلی وقت ها دلمان برای آن روزگاران تنگ می شود. روزهای بی ریایی و روزهای خوش بچگی، باید خود را آزاد کنیم از این حصرهایی که به دور خود تنیده ایم و محدود کرده ایم روح مان را.

هنوز هم می شود ساده زیست، راحت خندید و بی پروا گریست. فقط باید کمی از منیت خود کم کنیم. باید این خود بزرگ بینی ها را کنار بگذاریم تا آسوده تر زندگی کنیم و از این عمر کوتاه خود لذت ببریم.

زنگ ها به صدا در آمدند

زنگ آغاز سال تحصیلی جدید به صدا در آمد. میلیون ها نونهال، نوجوان و جوان سرمیز های درس حساب و کتاب می نشینند.

هر چند در سالهای اخیر اخباری مبنی بر رواج طناب زنی و ورود ورزش ژیمناستیک به مدارس ابتدایی (دوره اول) به گوش رسیده و نیز افزایش ساعت درس تربیت بدنی. اما همه این اقدامات دریا و کلوخ است چون تربیت بدنی در مدارس ایران هنوز نتوانسته است از حد ورزش خارج شود و عمومیتی که در برگزیده اهداف عالیه تربیت بدنی باشد را بشارت دهد.

از نگاه ما درس تربیت بدنی با این رویه هرگز برآورنده نیازهای حرکتی و جسمانی سرمایه های آینده مملکت نخواهد بود. سرمایه هایی که عقل سالم را در بدن سالم می جویند، سپس به امید اینکه اقدامات انجام شده وسعت و عمق بیشتری بگیرد به استقبال سال تحصیلی جدید می رویم.

یادداشت ها از: علی عبدی گده کهریز، فعال رسانه و ورزش

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها