تحلیل بازی مراکش و پرتغال. در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی به نظر می رسد مراکش یک پاشنه آشیل بزرگ مقابل پرتغال داشته باشد. موضوعی که می تواند زمینه شکست این تیم و حذف آنها را فراهم کند.

مراکش در دیدارهای گذشته خود نشان داده که به قدرت دوندگی بالای مدافعان و هافبک های خود برخوردار است. آنها به بازیکنان حریف کمترین فضاها را می دهند و ضد حمله نیز معمولا نمی خورند. البته در حملات نیز معمولا کم تعداد ظاهر می شوند و این موضوع غافل گیر کردن آنها را تقریبا منتفی می کند.

از سویی دیگر پرتغال تیمی بوده که روی حرکات عمقی حساب ویژه ای باز کرده است اما عملا در بازی اسپانیا مقابل مراکش نیز مشاهده شد که اسپانیایی ها نمی توانند از راه عمق کاری از پیش ببرند.

تنها مواقعی که اسپانیا در بازی 4 روز پیش در دروازه مراکش توانست موقعیت آفرینی کرده و خطرآفرین شود می توان به سانتر از جناحین اشاره کرد. برای نمونه سانتر از سمت چپ در دقیقه 120 مسابقه و توپی که به تیرک دروازه مراکش برخورد کرد.

اصرار پرتغال به حرکات عمقی در بازی های قبلی

تمامی تیمهایی که در خط دفاعی قدرت بالایی دارند معمولا روی سانترهایی که تیز و مستقیم هستند و یا رو به جلو می باشند کم می آورند. به نظر می رسد که پرتغال نیز با این حربه و استفاده ازقدرت سر زنی بازیکنانش می تواند روی مراکش و بردن آنها حساب ویژه ای باز کند.

تیم ملی پرتغال و مراکش روز شنبه با هم دیدار خواهند داشت و برنده این مسابقه راهی 4 تیم نهایی جام جهانی می شود.

مراکش فاصله چندانی تا تاریخ سازی ندارد و آنها امیدوارند به این مهم دست یابند. البته اگر پاشنه آشیل آنها یعنی ضربات سر بازیکنان پرتغالی به دستشان کار ندهد و روی این موضوع غافل گیر نشوند.

استفاده پرتغال از بازیکنان سر زنی مثل رونالدو نیز می تواند قفل دروازه بان آماده مراکشی ها را نیز باز کند.