روزنامه نگار و فعال حوزه رسانه در صفحه شخصی خود نوشت: بچه را به پارک بردم تا کمی بازی کند. چند پارک رفتیم و جز سرسره های داغان، چیزی برای بازی بچه ها وجود نداشت.

صحنه تاسف آور این بود که در یکی از پارک ها چند پسربچه حدود 8 تا 10 ساله بازی می کردند. به شوخی و برای تفریح حرف ها و فحش هایی به هم می دادند که من نتوانستم دو دقیقه آنجا بمانم و زود پارک را ترک کردم.

متاسفانه سیستم آموزشی تقریبا هیچ برنامه ای برای تربیت سواد اجتماعی و آداب زندگی ندارد و بیشتر روی استرس دهی به دانش آموزان و خانواده هایشان با کلیدواژه هایی همانند انواع آزمون ها، انواع مدارس و … متمرکز شده است.

سیستم تعلیم و تربیت هم علیرغم بودجه خواری، ثمره مشخصی ندارد. خانواده ها هم چون شاهد تناقض در رفتار و گفتار متولیان امور تربیتی هستند، سعی می کنند فرزندانشان را طوری تربیت کنند تا در این جامعه با مختصات مشخص سر در بیاورند.

• توحید مهدوی